dinsdag 1 december 2009

De wereld was er al klaar nu ik nog

Afgelopen weken ben ik meer en meer gedoken in de wereld die web 2.0 heet. Ik als exponent van generatie-X maar wel into the new things. Nu voelt het als het dobberen op een luchtbed in de branding terwijl anderen op een surfplank over de golven scheuren. Ja! ik had mijn plezier maar wilde niet toegeven dat het berijden van de branding wellicht meer voldoening zou kunnen geven.

Zo ook met sociale media.
Tot nu toe was ik zeker van de meerwaarde van de sociale media op internet en zag mooie dingen komen. Amberallert ikregeer.nl twitter hyves myspace. Yep been there done that! Maar was ik echt serieus hierover? Nu vind ik van niet! Dit terwijl ik over een heleboel zaken een erg duidelijk mening heb. Echter! Nooit veel meegedaan qua delen.
Pas recent blijkt mijn mening ook bij anderen aanwezig te zijn. Wat ik daar nu erg jammer aan vind is dat ik een kans heb laten liggen om daadwerkelijk actief een factor van verandering te worden rondom belangrijke thema's

Momenteel wordt redelijk veel gesproken over Het Nieuwe Werken. Mooi en goed maar in veel van deze verhalen mis ik de noodzakelijk diepgang. Diepgang die ik duidelijk zie bij auteurs van bijvoorbeeld de website lifehacking.nl. Maar ook bij bevlogen jonge mensen die actief zijn binnen ambtenaar 2.0.

Ik volg thuiswerk discussies die gaan over het geven van vertrouwen rondom zaken als thuiswerken. Maar dan wel nadenken over het volgen van personeel via online aanwezigheid.
Dat strookt niet! Laatst heb ik tegen een collega verteld dat ik in zijn geval niet geloof in vertrouwen. Ik weet gewoon dat hij hard aan het werk is. Dat heeft niets met vertrouwen te maken. Ik zie toch wat hij aflevert!

Ondertussen merk ik dat het een worsteling is tussen de verschillende generaties en verschillende snelheden.
Op de algemene thema's zoals het binden van jonge mensen aan je organisatie of tele-/thuiswerken weet men redelijk wat men wil maar en detail lijken de werelden erg ver uit elkaar te liggen.

Door het getwitter en gesurf dat ik de afgelopen tijd heb gedaan merk ik dat het nog steeds redelijk onontgonnen terrein is. Het is dus tijd om actief mee te gaan doen. Niets geen luchtbed maar strak op de plank op zoek naar de beste golven. Soms schreeuwend van opwinding als het goed gaat en soms ook snakkend naar adem als een golf keihard op me neer valt en me naar de diepte sleurt.

Wie weet wat er gaat gebeuren!

1 opmerking:

  1. Hallo Toin,
    Een heel herkenbaar stuk dat je hebt geschreven. Ik zit met dezelfde vragen en maak ook ontdekkingsreis door de sociale media en probeer te intepreteren wat het allemaal betekent voor mijzelf en de omgeving waarin ik werkt en hoe je dat kunt uitdragen en mensen interesseren. Ook die worsteling zef steeds een stukje verder gaan vind ik heel kenmerkend. Bij de organisatie waarvoor ik werk is 2.0 allemaal nog erg pril of onbekend. Een enkeling weet waar het over gaat. Gelukkig heb ik al wel aandacht getrokken en mag binnenkort een aantal keren aanschuiven bij een aantal afdelingsbijeenkomst om de interesse voor 2.0 verder te prikkelen. Waar ik zelf wel tegen aan loop is dat ik vanuit mijn functie als DIV-er niet altijd even makkelijk tijd kan vrijmaken voor deze activiteiten. Door mijn opleiding HMDI ben ik geinteresseerd geraakt in 2.0. Binnenkort toch eens gaan lobbyen of hier tijd voor vrijgemaakt kan worden. Ik zou zeggen ga zo door en succes,
    Groeten,
    Gert Bongers

    BeantwoordenVerwijderen

Reageer op dit blog.